ARCH+ features 3: raumlaborberlin
Matthias Rick van raumlaborberlin spreekt over de actie van architectonisch en stedelijk middel. Plaats van het evenement was de Cologne Factory van Meiré en Meiré in januari 2011.
Zoals bijna geen ander bureau staat raumlaborberlin voor een genre-overschrijdend en interdisciplinaire toevoeging in architectuur en stedenbouw. Raumlaborberlin is geen doorsnee architectenbureau, maar een open groep, dat project-gebaseerd met specialisten van andere vakgebieden samenwerkt en zich ook met de vormgeving van publieke ruimten en installaties in de kunst bezig houdt.
Raumlaborberlin over grenzen en hun overschrijding:

„Het gaat in ons werk over stedelijke ruimten en hun potentiëlen. Om deze te kunnen herkennen, begrijpen en versnellen, moeten wij ons met de grenzen bezig houden. Want alleen bij de grens wordt het karakter van een plaats of een structuur zichtbaar. Dat geldt niet alleen ruimtelijk, maar betreft ook ons begrip van onze discipline. Wij werken aan de grenzen van architectuur en stedelijke planning. Alleen wanneer ik grenzen overschrijdt, kan ik het nieuwe en zijn mogelijkheden ontdekken.

Zo zien wij het niet als onze opgave, om oplossingen te zoeken, maar om te confronteren met het ongewone en het onbekende, om de grenzen te kunnen ontdekken en definiëren en natuurlijk tegelijkertijd weer te kunnen beoordelen."
„Grenzen zijn altijd al in beweging. Zij verdwijnen, nieuwe duiken op. We leven in een tijd, waarin ons wereldbeeld zich in toenemende mate fragmenteert. De aansluiting naar de buitenwereld begint tegenwoordig al in de woonkamer. Regels en gewoontes vervagen. Het brengt een ongelooflijk risico met zich mee, om zich aan het onbekende bloot te stellen. Zich openstellen voor het onbekende, betekent ook een verlies aan veiligheid. Maar dit risico is het waard. Want grenzen scheiden niet. Grenzen verbinden!

Om grenzen te begrijpen moeten wij in beweging blijven."
Voor de installatie „Back Room – adults only“ veranderde Mike Meiré zijn Keulse Factory in een moeilijk toegankelijke achterkamer. Dit confronteerde de bezoekers met de verrassende voorstelling, dat meubels een eigen leven, een duistere zijde kunnen bezitten, die de ingeburgerde zekerheden van het goede, mooie en ware in twijfel brengen.
Versterkt werd het effect van de recodering door de kunstfilm „Sync“ van Marco Brambilla, waarin de videokunstenaar honderden pornoscènes tot een snelle, hard gesneden film heeft veranderd.
(Foto’s: David von Becker)
© 2020 S. Siedle & Söhne OHG
Twitter Facebook TOP