|
| Is de tegenwoordige architectuurontwikkeling in Berlijn onder één noemer te brengen? Is er dus een Berlijn-specifieke architectuur – en zo ja, wat maakt deze bijzonder? Daarover discussieerden Nikolaus Kuhnert en Anh-Linh Ngo van ARCH+ en architectuurcriticus Florian Heilmeyer met architecten van tien bureaus. |
|
|
|
Uitgangspunt van de discussie was Heilmeyers stelling, dat zich in Berlijn een architectonische strategie uit de praktijk van de toe-eigening heeft ontwikkeld: „In deze zin zien wij hier misschien prototypes van een architectuur, die niet meer ‚klaar’ hoeft te zijn en ook typologisch niet meer eenduidig in de oude categorieën is in te delen. Een architectuur, die het provisorische niet als een lege houder van de jaren '90 reconstrueert, maar specifieke en robuuste ruimtes voor vandaag en morgen creëert." (Bijdrage „Raumrohlinge“, ARCH+ 201/202 over Berlijn)
Afbeelding: Florian Heilmeyer |
|
|
Aan de discussie namen de in de Berlijn-uitgave van ARCH+ voorgestelde architectenbureaus deel: Anderhalten Architekten, Oda Pälmke PE-P, Wenk und Wiese Architekten, Martin Heberle & Christof Mayer, Robertneun™, realarchitektur, augustin und frank architekten, Sauerbruch Hutton, brandlhuber+, raumlaborberlin.
Afbeelding: Anh-Linh Ngo, ARCH+, in gesprek met Siedle bedrijfsleider Hansgeorg Derks |
|
|
De deelnemers discussieerden uiterst controvers over Heilmeyers stelling. Men was het echter op twee punten eens: met de kritiek over de ontbrekende sociale woningbouw in de hoofdstad – en met de radicale afwijzing van een nieuwe „Berlijnse stijl“. Er bestaat geen aanleiding, aldus de aanwezige architecten, om de bouwcultuur van Berlijn te romantiseren, tenslotte zijn de voorgestelde bouwwerken vaak genoeg het resultaat van bouwculturele en budgettaire dwang.
Afbeelding: Van links naar rechts: Georg Augustin (augustin und frank architekten), Christof Mayer (Martin Heberle & Christof Mayer), Arno Brandlhuber (brandlhuber+).
(Foto's: David von Becker) |
|
|
