|
| Met hun interdisciplinaire projecten vervolgen Clemens Weisshaar en Reed Kram een technologisch geavanceerde en zeer architectonische Designpraktijk. Daarover spraken de beide Designers met de ARCH+ redactie ter gelegenheid van de Keulse imm in de Factory van Meiré und Meiré.
|
|
|
|
Als "design on demand" omschrijft Nikolaus Kuhnert, hoofdredakteur van de ARCH+, het werk van Clemens Weisshaar en Reed Kram: Door de opgave wordt het werkveld gedefinieerd, alleen zij stelt de grenzen. Het eerste gemeenschappelijke project van de geleerde kleinsmid en designer Weisshaar en van de informaticus Kram was al een interdisciplinair project: het Prada Epicentre in New York, een van de eerste flagshipstores wereldwijd, waarvoor de beiden "in de kortste tijd moesten uitvinden, hoe de toekomst functioneert".
Afbeelding: Clemens Weisshaar, Reed Kram, Anh-Linh Ngo, ARCH+ (alle foto's, indien niet anders aangegeven: David von Becker) |
|
|
Daarvoor maken Clemens Weisshaar en Reed Kram onder anderen gebruik van de "physics simulation" uit de computerspel technologie. Door middel hiervan ontstaan ontwerpen, die op het beeldscherm al "zoals de echte wereld functioneren", verklaart Weisshaar. Zo laat zich berekenen, waar in het virtuele meubelstuk welke krachten werken en of het vereisten uit de werkelijke wereld zal weerstaan (afbeelding links). Daaruit onstonden onder anderen de "breeding tables", waarvoor het duo het "Gen van een tafel definieerden" en verschillende vormen virtueel laat uitbreiden – met veel uitval, maar ook met volledig nieuwe resultaten.
Foto: KRAM/WEISSHAAR |
|
|
Clemens Weisshaar en Reed Kram gaan in vol contact met de materie, zoals zij zeggen, en in veel gevallen bestaan de ondernemingen helemaal niet, die zulke ontwerpen in realiteit zouden kunnen omzetten. "You must know how to take things out of the computer again", aldus Kram, en daarbij hoort flexibiliteit – en moed: "We are taking unexploited potential from technology". En dat is letterlijk bedoeld: "Het is spannend om te zien, wat een lasersnijder of een stansbuigmachine werkelijk kunnen. Pas wanneer men de 'comfortzone' verlaat, wordt het interessant", aldus Weisshaar, en dat geldt niet alleen voor designers: "Ook wanneer de werkelijke drempel op de terugweg is, zullen er virtueel altijd drempels zijn, die men moet overwinnen."
Afbeelding: Gabriele Siedle in gesprek met Clemens Weisshaar |
|
|
Clemens Weisshaar en Reed Kram werden onder een breed publiek bekend door hun project voor het London Design Festival 2010. Op Trafalgar Square installeerden zij acht industriële robots, die door het publiek via het internet met boodschappen konden worden bestookt. De robots schreven de teksten met licht in de lucht, camera's namen het op en stuurden ze als videobestanden aan de afzenders terug.
Foto: David Levene |
|
|
